EFSA dokładniej określi poziom enzymów
Zespół badaczy z Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) opracował sposób na znacznie dokładniejsze szacowanie narażenia konsumentów na enzymy stosowane przy produkcji żywności, co przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa żywności w UE.
Ekspert Panelu EFSA ds. Materiałów Opakowaniowych, Enzymów, Aromatów i Przetwórstwa Żywności (CEF) – dr Christina Tlustos powiedziała: „Opracowaliśmy nowe narzędzie badawcze, które pozwala dokładnie określić w jakim stopniu konsumenci mogą być narażeni na enzymy (i ich pozostałości) stosowane przy produkcji żywności. Dzięki analizowaniu danych o spożyciu określonego typu produktów spożywczych z wiedzą o ilości enzymów stosowanych do jej produkcji i możliwościami ich przechodzenia do produktów finalnych możemy w miarę dokładnie określić obecność enzymów i ich pozostałości w żywności”. Profesor Karl-Heinz Engel, przewodniczący grupy roboczej enzymów spożywczych i członek Panelu CEF podkreślał znakomitą współpracę między poszczególnymi grupami roboczymi i dzielenie się użytecznymi informacjami, co pozwoliło na opracowanie nowej metodologii. Dzięki temu szacowanie narażenia konsumentów na kontakt z określonymi substancjami stosowanymi przy produkcji żywności jest obecnie znacznie dokładniejszy. Nowa metoda będzie stosowana m.in. przy szacowaniu poziomu enzymów w produktach spożywczych.
Enzymy to cząsteczki białka katalizujące reakcje chemiczne. Są one stosowane przy produkcji wielu rodzajów artykułów spożywczych, m.in. pieczywa i piwa. Enzymy spożywcze produkowane przemysłowo podlegają ocenie naukowej na mocy rozporządzenia WE 1332/2008 w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. EFSA otrzymała od Komisji Europejskiej ponad 300 wniosków dotyczących zbadania bezpieczeństwa enzymów spożywczych.
Nowa metodologia była już zastosowana przy ocenie bezpieczeństwa czterech enzymów spożywczych jakie niedawno badał Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Wśród badanych enzymów znalazły się:
- enzymatyczna β-amylaza spożywcza otrzymana z jęczmienia zwyczajnego (Hordeum vulgare),
- enzymatyczna β-amylaza spożywcza otrzymana z pszenicy (Triticum spp.),
- enzymatyczna β-amylaza spożywcza otrzymana z soi (Glycine max),
- endo-1,4-β-ksylanaza spożywcza otrzymana z genetycznie zmodyfikowanego szczepu kropidlaka czarnego (Aspergillus niger)
Źródło: EFSA
